محمدآبتین محمدآبتین ، تا این لحظه: 14 سال و 16 روز سن داره

تنها بهانه برای زندگی

تشخیص رنگ قرمز /گم کردن کلید قفل فرمان ماشین و ناراحتی شدید مامان

1391/7/29 21:37
نویسنده : مامان
465 بازدید
اشتراک گذاری

دیروز داشتیم تلویزیون می دیدیم تا دوتا خانمی که توی فیلم بازی می کردن و هردوشون لباس قرمز تنشون بود رو دیدی گفتی مامان منم می خوام مش اینا لباش قِ مز بپوشم (مثل اینا لباس قرمز بپوشم ) و از اونجایی که همیشه لباسهای بزرگتر از سنت توی کمدت آماده بزرگ شدنت هست خوشبختانه یه دستش هم قرمز بود و بهت دادم و پوشیدی و کلی هم لذت بردی

                              

گم کردن کلید قفل فرمان ماشین توسط گل پسری

امروز صبح زود طبق معمول روزهایی که مدرسه دارم و از صبح ساعت5:45 بیدار می شم تا بتونیم تورو تا غرق خوابی ببریم خونه ی مامان جون بیدارشدم اما وقتی بابا رفت تا ماشین رو که توی کوچه پارک بود آماده کنه برگشت توی خونه و طبق معمول اعلام کرد کلید نیست

     

                                          

                              

گفتم کدوم کلید گفت کلید قفل فرمان ماشین من فکر کردم مثل همیشه حوصله گشتن نداره و بازبون بی زبونی ازمن می خواد بگردم اما هرچی گشتم کمتر پیدا کردم دیگه داشت اعصابم خرد میشد چون ساعت نزدیک 6:30 شده بود

   

 

از بس با ،بابا غر زدم که چرا شب کلیدهاشو یه جای درست نمی گذاره جنابعالی هم از سرو صدای مابیدار شدی

                               

یه درد دیگه هم به دردها اضافه شد توی حالت خواب و بیداری ازت پرسیدم مامان کلید قفل ماشین رو کجا انداختی؟؟؟؟؟؟؟؟؟ توی همون حالت گفتی تو آشغالی

                                                  

 

 کاردم می زدن خونم در نمی اومد مونده بودم با بیدار شدنت چیکار کنم!!!!!!!!!!!!!

                                         

 

 آخه اگه بیدار باشی نمیذاری برم مدرسه هرچی کنارت خوابیدم دیدم فایده نداره بیچاره بابا هم غصه دار کلید بود کاش ماشین رو بدجا پارک نکرده  بود درست جلوی در خونه حالا دیگه ماشین خودش رو هم نمی تونست از خونه ببره بیرون بالاخره بابا به سرش زد با همین حالت قفل ماشین رو هل بده عقب تا بتونه ماشین خودش رو ببره بیرون و موفق هم شد اما دیگه خیلی دیر بود زمان از دستمون رفته بود با عجله تمام بغلت کردم تا بریم توی ماشین که نشسته بودیم همینطور که سرت روی شونه ام بود گفتی نییم خونه ی مامان جون هیچی نگفتم دوباره تکرار کردی نییم خونه ی مامان جون (نریم خونه ی مامان جون )گفتم باشه

                                       

 

کلی صبح زود اول هفته اعصابم تااینجاش خرد شده بود متاسفانه باباجون هم نوبت دیالیز داشت و مونده بودم بدون ماشین و با بیداری تو چطور اونو ببرم به قول خودت بیس تان تان تان (بیمارستان)

                                                  

                                               

 بابا گفت من می رسونمش توی خونه ی مامان جون هرکار کردم و خودمو زدم به خواب نخوابیدی کلی هم خونه ی مامان جون بیچاره داد و بیداد کردم باباجون و بابایی توی ماشین منتظر من بودن اما تو دست انداخته بودی گردن من و می گفتی نه نه نرو!!!!!!!!!!

                                             

                                        

خیلی به قول خودت ناحارت (ناراحت) بودم ساعت 7:5 شده بود و من می بایست 7:20 سرکلاسم باشم با داد و بیداد از جام بلند شدم طوری که تو هم متحیر نگاهم میکردی همینجور از در خونه ی مامان جون اومدم بیرون و نشستم توی ماشین کلی هم به جون بابا غر زدم

                                   

 متاسفانه حالا دیگه نمی دونستیم چه جور باباجون رو برسونیم بیمارستان آخه هردومون لباس خونه تپوشیده بودیم به بابا گفتم حداقل برو شلوارتو بپوش بعد بیا باباجون رو برسون گفت نه همینطوری مجبوریم بریم (باید باباجون رو که نمی تونه خوب راه بره تا اتاق دیالیز همراهی کنیم) بابا از ماشین پرید پایین و با شلوار ورزشی تا دم در دیالیز باباجون رو همراهی کرد

                                  

 اومدیم خونه بابا رفت سمت در حموم که یه دفعه گفت ببین کلید زیر پادری حموم افتاده دوباره کلی داد زدم(عادت داری کلیدها رو جلوی سه چرخه ات به نشانمه سوئیچ می ذاری دیشب هم این کارو کرده بودی و درست همون جلوی حموم سه چرخه ات پارک بود اما کلید افتاده بود زیر فرش )

                 

         

 به هزار فلاکت زی زیگولویی حاضر شدم ایکاش می شد پرواز میکردم  

                                 

  بالاخره رسیدم مدرسه خوشبختانه سر صف بچه ها معطل شده بودن و من دیر نرسیدم اما تا ظهر اعصابم خرد بود و دلم پیچ می رفت (نتونستیم صبحانه بخوریم یا با خودمون ببریم ) خیلی اذیتم می کنی اما دوستت دارم پسرم

                               

                                                         

   


             

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)